Network Management Project
Network Management Project – Ton Kraayeveld – 2009
As an initiative of Mr. Hans Spigt, alderman for city and country planning and former alderman for culture of the city of Dordrecht, in cooperation with the Visual Arts Centre Dordrecht (NL) (CBK Dordrecht), three artists from Dordrecht were selected to design his office. Ton Kraayeveld is the third and last artist during his second office period to give his room a new outlook for the period of one year. Entitled ‘Network Management Project’ Ton Kraayeveld made an installation consisting of 18 large size drawings which cover up two walls of the office from floor to ceiling. The drawings have the character of working drawings or artist’s impressions for projects in execution with political-cultural issues like housing and public space, mobility and transport, migration and inter-cultural encounter, recreation and entertainment.
‘Network Management’ points to an imaginary network of organisations involved with these issues for which the office would be the nerve centre. The fragmentary representations in the drawings suggest to be dealing with future projects for instance for social house-building, designs for planned places for encounter or travel-stations. In the drawings images are present derived from former projects of Ton Kraayeveld in Berlin (2003) and Zimbabwe, Africa (2000) as well as design-sketches for billboards which he made for public buildings in suburb Wielwijk, Dordrecht. Elements of the office itself return in the work creating an impression as if office and artwork continue in each other.
It leaves an open question if the drawings make proposals for in reality to be executed projects or that in fact it is all fake. The artwork, familiar and strange at the same time, evokes with some ironical distance a reality which does not as a matter of course coincide with our reality. At the central meeting table the drawings present themselves as animated discussion-partners or perhaps as uninvited guests.
Nederlands
Op initiatief van Hans Spigt, wethouder Sociale Zaken en Ruimtelijke Ontwikkeling en voormalig wethouder Cultuur, zijn in samenwerking met het CBK drie Dordtse kunstenaars geselecteerd om zijn werkkamer in te richten. Ton Kraayeveld is de derde en laatste kunstenaar die tijdens zijn tweede ambtsperiode de werkkamer een ander uiterlijk geeft. Ton Kraayeveld maakte onder de titel ‘Network Management Project’ een tekeningeninstallatie bestaande uit 18 groot formaat tekeningen, die twee wanden van de ruimte bedekt. De installatie voorziet de ruimte van evenzoveel extra vensters waardoorheen de werkelijkheid van buiten naar binnen lijkt te komen.
De tekeningen hebben het karakter van werktekeningen of ‘artist’s impressions’ voor projecten in uitvoering met politiek-culturele thema’s als huisvesting en publieke ruimte, mobiliteit en transport, migratie en interculturele ontmoeting, ontspanning en vermaak. Het ‘Network Management’ uit de titel duidt op een denkbeeldig netwerk van organisaties, waarvan de werkkamer het zenuwcentrum is, dat zich bezighoudt met deze thema’s. De veelheid aan soms meer, soms minder fragmentarische voorstellingen in de tekeningen doen aan de kijker de suggestie dat het hier op stapel staande projecten betreft b.v. op gebied van sociale woningbouw, ontwerpen voor geplande ontmoetingsplekken in de publieke ruimte of stationnetjes voor aankomst of vertrek.
Eerder door Ton Kraayeveld uitgevoerde projecten in Wielwijk zijn in de vorm van schetsontwerpen aanwezig. Zo ook beelden ontleend aan indrukken en ervaringen opgedaan tijdens projecten in Berlijn (2003) en in Zimbabwe, Afrika (2000). Reizigers of migranten lijken zich aan te dienen en in een hoekje kijkt de kunstenaar zelf toe vanuit een deuropening.
Bovendien weerspiegelt het kantoor zelf zich op meerdere plekken in het werk waardoor het kan lijken of werkkamer en kunstwerk als het ware naadloos in elkaar overgaan.
Of het in het geval van de tekeningen om werkelijk uit te voeren voorstellen handelt, of dat het eigenlijk fake is blijft in het midden, en is aan de gebruiker of bezoeker van de kamer om te beslissen. Het kunstwerk probeert met enige ironische distantie, als een mogelijkheid een werkelijkheid op te roepen die niet vanzelfsprekend met de ons bekende samenvalt, misschien in te spelen op nieuwe ontwikkelingen of oude te recyclen, vertrouwd en vreemd tegelijkertijd. Aan de vergadertafel presenteren de tekeningen zich als geanimeerde gesprekspartners of wellicht als ongenode gasten.